ณ ดินแดนอันไกลโพ้น (หิมพานต์)
ผมไม่เคยเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษหรือแม้แต่เรื่องนรกกับสวรรค์ จนวันหนึ่งผมได้ตกลงมาในหลุมประหลาด พอลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่ารอบด้านเต็มไปด้วยต้นไม้เรืองแสงและสัตว์ป่าที่มีหน้าตาพิศดารเหมือนในตำนาน
ผู้เข้าชมรวม
552
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คำเตือน!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย
ถ้าใครรับไม่ได้รีบกดออกก่อนอ่านเลยครับ
สติสัมปชัญญะของผมยังคงครบถ้วน พยายามแหวกว่ายตะเกียกตะกายตัวเองให้ขึ้นไปบนผิวน้ำ แต่เพราะแขนขาไม่มีแรง และรู้สึกปวดร้าวไปทั่วทั้งตัว ผมจึงไม่มีแม้แต่แรงจะขยับ
ขณะที่กำลังตกใจและหวาดกลัว ก็มีใบหน้าของชายหนุ่มในร่างมนุษย์ว่ายน้ำมาตรงหน้าของผม เมื่อเห็นใบหน้าและร่างกายที่เปลือยท่อนบนว่ายน้ำเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ หัวคิ้วของผมก็ขมวดเข้าหากัน เขาคนนั้นเป็นใครกันนะ..
เมื่อเขาว่ายมาถึงตัวก็เอื้อมแขนมาโอบกอดร่างผมเอาไว้จากนั้นก็ลากผมที่ไร้สติขึ้นไปบนผิวน้ำด้วยใบหน้านิ่งสงบ ชัยนารายณ์ในร่างมนุษย์ถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อรับรู้ถึงลมหายใจของมนุษย์ในอ้อมแขน
เขาคิดว่ามนุษย์ผู้นี้จะไม่รอดเสียแล้ว แต่กวินกับอึดกว่าที่เขาคิดหลายเท่านัก...
นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นมาจากจิตนาการ
เนื้อเรื่องบางส่วนอาจดัดแปลงมาจากตำนานหิมพานต์
อย่างที่ทราบกันดีว่าข้อมูลและเนื้อหาอาจไม่ตรงกัน
ไรท์ไม่ได้คิดจะดูหมิ่นความเชื่อหรือความสัทธาของใคร
ถ้าทำให้รีดท่านไหนไม่สบายใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้
ผลงานอื่นๆ ของ จายารินทร์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ จายารินทร์
ความคิดเห็น